son zamanlarda ginza rabba diye bir metin üzerinden yeni bir hikâye servis edilmeye çalışılıyor. işin başını da bülent şahin erdeğer çekiyor. iddia şu: meryem suresi 12. ayette geçen “kitap” kelimesi aslında ginza rabba’dır. yani allah yahyâ’ya bu kitabı indirmiştir ve o da ona sımsıkı sarılmıştır. delil olarak da ginza rabba’da hz. isa’ya “matarta” yani koruyucu ruhsal bekçi denilmesi gösteriliyor.
peki şimdi soralım: isa’ya matarta denmiş de ne olmuş?
aynı kitapta isa’ya “yalancı mesih” deniyor.
aynı kitapta kutsal ruh “şeytanî, dişi bir demon” olarak sunuluyor.
aynı kitap ibrahim’i peygamber olarak kabul etmiyor.
musa yok. şeriat yok. tevhid yok. nübüvvet zinciri yok.
peki bu kitap isa’ya matarta dedi diye vahiy mi olmuş oluyor?
hem iftira atıp hem göksel görev veriyorsa bu bir tutarlılık değil çelişkidir.
çelişkili metin vahiy olabilir mi?
tasdik mi ediyor, aşağılıyor mu belli değil.
bu neyin kanıtı oluyor? hiçbir şeyin.
kur’an dört kitabı adlarıyla zikreder: tevrat, zebur, incil, kur’an.
ginza rabba’nın adı geçiyor mu? geçmiyor. ima var mı? yok.
allah, indirdiği bir kitabı unutacak mıydı?
hem “zikri biz indirdik, biz koruyacağız” (hicr 9) diyor
hem de sen kalkıp tahrif olmuş, içine islam sonrası olaylar girmiş bir metni allah’ın kitabı diye pazarlıyorsun. olmaz.
en’âm 115 açık: allah’ın kelimeleri değiştirilemez.
ginza rabba ise çelişkilerle, boşluklarla, kopuk anlatımlarla, gnostik öğretilerle dolu.
hem tahrif olmuş hem de vahiy diyorsan, ya kur’an yanlış söylüyor –haşa– ya da sen.
kusura bakma ama mantık bunu kaldırmaz.
ali imran 81 daha da net: allah bütün peygamberlerden söz almış.
“sizden sonra bir rasul geldiğinde ona iman edecek ve yardım edeceksiniz.”
peki ginza rabba’da hz. muhammed’in adı geçiyor mu?
ona dair bir işaret, müjde, dua var mı? yok.
demek ki bu kitap ya eksiktir, ya da hiçbir zaman ilahî değil.
sabîî meselesi de ayrı bir konu. kur’an’da sabîîler geçiyor evet ama kim oldukları net değil. tarih boyunca birçok grup “biz sabîîyiz” dedi. mandaeanlar da islam gelince “biz kur’an’daki sabîîleriz” dediler.
neden? çünkü ehl-i kitap olunca statü kazanıyorlardı.
peki ellerindeki metin neydi? ginza rabba.
içeriği neydi? isa’ya iftira, ruh’a hakaret, ibrahim’i inkâr.
o zaman bu bir inanç değil, siyasi manevradır.
sonuç net.
ginza rabba bir vahiy değildir.
tasdik zincirine ait değildir.
tahrif edilmiştir.
içeriği çelişkilidir.
kur’an’la hiçbir uyumu yoktur.
hz. isa’yı, hz. ibrahim’i ve hz. muhammed’i ya yok sayar ya reddeder.
kutsal ruh’u şeytan ilan eder.
tevhid çizgisinden sapmıştır.
ve sonra sen kalkıp “ama matarta demişler” diyorsun.
kusura bakma bülent efendi, sen hiçbir şey ispatlamadın. sadece çelişkili bir metnin içine tutunup kendini kandırdın.
çünkü allah’ın kelimeleri çelişmez. ginza rabba çelişiyor.
çünkü allah’ın kelimeleri korunur. ginza rabba tahrif olmuş.
çünkü allah peygamberlerine tasdik ettirir. ginza rabba tasdiki yok sayıyor.
---
kaynaklar:
– isa’ya sahte mesih denmesi:
right ginza, part i, par. 199–200, çeviri: e.s. drower, the ginza: the holy book of the mandaean nasoreans, s. 252–254
– kutsal ruh’un şeytanî bir varlık olarak tasviri:
e.s. drower, the secret adam: a study of nasoraean gnosis, clarendon press, 1960, s. 49
– hz. ibrahim’in peygamber olarak kabul edilmemesi:
edmondo lupieri, the mandeans: the last gnostics, eerdmans, 2002, s. 88
– ginza rabba’da islam sonrası bilgiler ve araplara göndermeler:
brikha nasoraia, sacred text and esoteric praxis in sabian mandean religion, 2012, s. 212
– mandaeanların “biz sabîîyiz” iddiasıyla halife el-me’mun’a başvurusu:
ayrıca bkz. aynı eser, nasoraia, s. 210–214
– kur’an referansları:
meryem 12, hicr 9, en’am 115, ali imran 81
